Vaderdag

Toon Tellegen schreef het gedicht speciaal voor ons met de hand.
 

Eerlijk gemaakt.
Met de hand gedrukt op een kussensloop van eerlijk katoen.
(en niet aan de andere kant van de wereld, maar gewoon bij Plint om de hoek).

Rond 1900 hangt er iets in de lucht. Kunstenaars en ontwerpers voelen dat er een nieuwe tijd aanbreekt en willen ook vernieuwing in de kunst. Er ontstaat een nieuwe vormentaal met gebogen lijnen en motieven uit de natuur. De kunst sprankelt van idealisme en vernieuwingsdrift, en er klinkt ook een ander verlangen: naar echtheid, naar authenticiteit en naar vakmanschap. En dat klinkt verrassend herkenbaar, want ook vandaag staan die begrippen weer hoog op de agenda.

Intussen verandert de samenleving razendsnel. Voor het eerst groeien de steden sneller dan het platteland en nieuwe communicatiemiddelen maken de wereld kleiner en groter tegelijk. Voorzichtige stappen richting meer kiesrecht zorgen voor de opkomst van emancipatiebeweging. De industrialisering zorgt voor meer welvaart en voor het eerst kan niet alleen de elite genieten van luxe en vermaak. Het klinkt mooi, maar niet iedereen is blij. In de kunstwereld leidt de industrialisering tot een tegenreactie: (her)waardering van de natuur, het platteland en vakmanschap. De art nouveau bloeide uiteindelijk slechts enkele decennia, grofweg tussen 1884 en 1914. Toch liet de beweging een onuitwisbare indruk achter. Honderd jaar later praten we er nog steeds over — en misschien zoeken we, net als toen, opnieuw naar schoonheid die ook betekenis heeft.

Gedichten halen je naar het nu. Dat laat zich prachtig combineren met tafelen, theedrinken en andere fijne dingen in het leven. Een adempauze even. We zoeken bij Plint naar die momenten. Dat er even niets moet. Dat er ruimte is voor een gedicht. Ons servies ‘Poëten aan tafel’ is er voor gemaakt.

D

e Italiaanse kunstenaar Artemisia Gentileschi leefde van 1593 tot ca. 1653. Ze werd geboren in Rome als dochter van de schilder Orazio Gentileschi en was een van de eerste vrouwelijke kunstenaars die internationaal succes boekte en zelfstandig werkte — en dat was heel bijzonder in haar tijd. Artemisia woonde en werkte in minstens vijf verschillende steden en werkte voor de grootste opdrachtgevers van haar tijd. Haar schilderijen vallen op door hun dramatische stijl, krachtige vrouwenfiguren en sterke emotionele lading. Artemisia veroverde een plek als kunstenaar in een mannenwereld. In het begin van de 17e eeuw moest je eigenlijk man zijn om kunstenaar te kunnen worden. Alleen mannen werden toegelaten op kunstacademies, alleen mannen kregen opdrachten van de Kerk, maar Artemisia was een wonderkind. Ze kreeg les van haar vader, en al snel bleek ze zo goed was dat hij haar niets meer kon leren. Ze werd toegelaten tot de kunstacademie in Florence, kreeg belangrijke opdrachten, runde haar eigen atelier en huurde assistenten in, net als de grote meesters van haar tijd. Na haar dood raakte haar werk, net als dat van andere vrouwelijke kunstenaars uit die tijd, in de vergetelheid. Haar schilderijen verdwenen uit beeld of werden aan andere kunstenaars toegeschreven. Pas bijna driehonderd jaar later werd het werk van Artemisia herontdekt. In de jaren zeventig van de vorige eeuw   omarmden feministische activisten haar als een icoon. Sindsdien komen we steeds meer te weten over deze bijzondere vrouw. Door nieuwe ontdekkingen en diepgaand onderzoek kunnen schilderijen weer aan haar worden toegeschreven. Haar werk staat opnieuw in de belangstelling. Hoog tijd, denken wij. 

Gedichten halen je naar het nu. Dat laat zich prachtig combineren met tafelen, theedrinken en andere fijne dingen in het leven. Een adempauze even. We zoeken bij Plint naar die momenten. Dat er even niets moet. Dat er ruimte is voor een gedicht. Ons servies ‘Poëten aan tafel’ is er voor gemaakt.

Nieuw in onze populaire serie Bijzondere Bloemlezingen is deze bloemlezing ik zie de zee met bijna 100 zeegedichten van bijna 70 dichters, gecombineerd met zeegezichten van beeldend kunstenaar Anke Roder. 

Gedichten over aanmaningen uit Texel (alle schelpen onmiddelijk terug!), over dagen zo grijs als haring, een aflandige dag en tenen in de branding. Over water halen uit de zee, lichtjaren staren en altijd onderweg zijn & thuiskomen. Een heerlijk boek voor zinderende zomerdagen -de wind waait zo je hoofd in ;-)

Prachtig vormgegeven, en zacht van kleur en inhoud. Linnen kaft, met foliedruk en buikbandje | gebonden, met leeslintje. Met register op titel en naam dichters, en uitvoerige bronvermelding.

Op onze poëzieposters worden de mooiste, beste en leukste gedichten gecombineerd met werk van beeldend kunstenaars en illustratoren. Gedichten en beeldenden van bekende namen en aanstormend talent . We maken de poëzieposters voor alle leeftijden. Er zijn poëzieposters voor kinderen of voor mensen jong van geest - ook zijn er poëzieposters die wat serieuzer en diepgaander van aard zijn.

Poëzieposters van Plint worden hoogwaardig gedrukt op een mooi mat en stevig papier, met FSC keurmerk.

Op onze poëzieposters worden de mooiste, beste en leukste gedichten gecombineerd met werk van beeldend kunstenaars en illustratoren. Gedichten en beelden van bekende namen en aanstormend talent. We maken de poëzieposters voor alle leeftijden. Er zijn poëzieposters voor kinderen of voor mensen jong van geest - ook zijn er poëzieposters die wat serieuzer en diepgaander van aard zijn.

Poëzieposters van Plint worden hoogwaardig gedrukt op een mooi mat en stevig papier, met FSC keurmerk.

Eerlijk gemaakt.
Met de hand gedrukt op een kussensloop van eerlijk katoen.
(en niet aan de andere kant van de wereld, maar gewoon bij Plint om de hoek).

De merel licht op in het donker. Hij is gedrukt met onzichtbare inkt, bij daglicht nauwelijks te zien. De inkt moet na aankoop eerst ‘opladen’. Leg het sloop een paar uur onder een felle lamp of lekker buiten in de zon ;-)

Popart is een afkorting voor het Engelse Popular Art (= volkskunst). Het is een stroming in de moderne kunst die na 1950 vooral in het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten van Amerika populair werd. De kunstenaars zetten zich af tegen de elitaire kunstwereld en lieten zich inspirereren door stripverhalen, advertenties, films, televisie, kranten en tijdschriften. Het gewone leven dus, van gewone mensen. In de eerste helft van de jaren zestig van de vorige eeuw was de popart op haar hoogtepunt. Geluk leek te koop en binnen handbereik. Maar de wereld veranderde snel, soms zelfs met de dag, en niet per se ten goede. In 1961 werd de Berlijnse muur gebouwd en een jaar later brak de Cubaanse raketcrisis uit. Weer een jaar later werd de toenmalige Amerikaanse president John F. Kennedy doodgeschoten tijdens een bezoek aan de Amerikaanse stad Dallas. Leiders van de Afro-Amerikaanse burgerrechtenbeweging, zoals Malcolm X (1925 - 1965) en dominee Martin Luther King  (1929 - 1968) werden vermoord. In maar een paar jaar tijd was de wereld onherkenbaar en onherstelbaar veranderd. 

In dit nummer van DADA laten we zien hoe Popart ontstond, hoe het populair werd en hoe het ook hedendaagse kunstenaars nog steeds inspireert. We bekijken de invloed van Popart op de mode-, film- en reclamewereld. Natuurlijk staat er ook in dit nummer weer een ABC, voor wie even snel iets wil opzoeken én 2 artikelen waarin we laten zien hoe je zelf een kunstje kunt doen. Want lezen over kunst is leuk, maar zelf eens kijken of het lukt is nog beter ;-) 

In deze DADA staat werk van Evelyne Axell, Joseph McDermott, Rosalyn Drexler, George Dunning, Sylvie Fleury, Richard Hamilton, Corita Kent, Yayoi Kusama, Roy Lichtenstein, Marisol, Claes Oldenburg, Robert Rauschenberg, Martial Raysse, James Rosenquist, Martha Rosler, Mimmo Rotella, Edward Ruscha, Jeremy Scott, Marjorie Strider, Elaine Sturtevant, Andy Warhol, Ai Weiwei en Tom Wesselmann.

Lascaux is een van de belangrijkste archeologische vindplaatsen van de wereld. Bij toeval ontdekt, zoals dat meestal gaat. Door 4 vrienden, net 18 jaar oud. 

Stel je voor ... Je woont in de Dordogne in Frankrijk. Het is 1940. De oorlog is verklaard, maar al het geweld nog op veilige afstand. Een mooie nazomerdag. Je loopt met je hond Robot in het bos. Hij gaat achter een konijn aan, maar die weet te ontsnappen in een gat onder een omgewaaide boom. Je probeert het konijn met steentjes uit het hol te jagen, maar die laat zich niet meer zien. De steentjes vallen zo’n eind naar beneden dat je nieuwsgierig wordt. Je hebt niks bij je om het gat groter te maken. Je gaat later die dag met drie vrienden terug. Met een mes maken jullie het gat groter. Samen halen jullie rotsen, boomwortels en zelfs de resten van een dode ezel uit het gat. Eindelijk is er een smalle opening. Je  wurmt je naar binnen, glijdt van een steile helling af. Als je weer rechtop staat, roep je je vrienden dat het veilig is. Je schijnt ze bij met de lamp die je bij je had. En dan gebeurt het! Als jullie omhoog kijken, zie je wat later de grootste archeologische ontdekking van de eeuw zou worden: stieren, herten, paarden, geschilderd op de grotwanden in zwart, oker en rood. 

“We hoopten een schat te vinden, maar zoiets groots hadden we niet verwacht”, zou een van de vier vrienden later vertellen. “Het was een wonder. Zo groot, zo indrukwekkend, we waren er helemaal van in de war.” 

Indrukwekkend is het zeker. 

En groot ook. 

Je ontdekt het in deze DADA!