

Deze week lees je het gedicht dat dichter Frank Eerhart voor deze DICHTER. schreef over de muurschildering van de beroemde schilder Karel Appel. Hij leefde van 1921 tot 2006 en was een van de belangrijke kunstenaars van de Cobra beweging.
Vragende kinderen
Vlak na de oorlog, Karel Appel ziet vanuit de trein
de honger in ogen van de kinderen
dat beeld wordt schilderij, muurschildering
in de kantine van het stadhuis van Amsterdam
Lunchende ambtenaren verslikken zich
het foute keelgat duldt geen oorlogsleed op brood,
zijn kwaad, het werk verdwijnt achter een scherm
ze hoeven niet te zien dat het bestaat
Veertig jaar later mag het weer gezien, CoBrA
is uit de slangenkuil, Appel beroemd
zijn tijd vooruit met: ik rotzooi maar wat aan
staat bovenaan de lijst van grote schilders
De kinderen blijven, vragen nog altijd
met hongerige ogen op het scherm om eten
weer grote bogen, we willen het niet weten
geen appel voor de dorst, ook niet geschild
Frank Eerhart
In 1949 vroeg de stad Karel Appel een muurschildering te maken in de koffiekamer van het stadhuis, toen nog gevestigd in het Prinsenhof. Op 14 maart was het af: vier figuren met zwarte stippen als ogen op een achtergrond van verschillende kleurvlakken en dikke zwarte omtreklijnen. De muurschildering kreeg de titel Vragende kinderen. Toen de kunstenaar de muurschildering maakt, was de Tweede Wereldoorlog nog niet zo lang geleden. Iedere keer dat Appel naar Denemarken reisde, werd hij getroffen door de armoede van het naoorlogse Duitsland. Op treinstations zag hij hongerige kinderen bedelen om voedsel. De aanblik van de haveloze kinderen die hem aanstaarden, liet hem niet los. Het werd een terugkerend onderwerp in zijn werk en hij koos het ook als onderwerp voor zijn muurschildering voor het Stadhuis.
De schildering werd goedgekeurd door de gemeentelijke commissie wandschilderingen, maar schoot bij de ambtenaren in het verkeerde keelgat. Ze hielden niet van deze moderne schilderstijl en bovendien wilden ze niet elke dag herinnerd worden aan het leed dat de Tweede Wereldoorlog had veroorzaakt. Het werd een grote rel. Ook de pers sprak er schande van.
Nog hetzelfde jaar werd het werk afgedekt met een voorzetwand. Pas toen het stadhuis in 1988 verhuisde naar de Stopera aan het Waterlooplein, kwam de muurschildering weer tevoorschijn. Het is tegenwoordig een publiekstrekker in de brasserie van Sofitel Hotel The Grand, dat Appels schildering in oude glorie heeft laten herstellen.
Hieronder zie je een kleurenfoto van de muurschildering van Karel Appel.
Praat er samen over. Lijken die kinderen op kinderen?
Welke vraag/vragen zouden die kinderen stellen?
Schrijf op blanco tekenpapier je vraag aan de kinderen op de muurschildering. Maak daarna met kleurstift een tekening bij de vraag.
Klaar? Hang je tekening aan de muur. Maak een muur van tekeningen van vragende kinderen.